Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Ένα μαγευτικό τραγούδι (demo version) του Kevin Moore(πρώην πληκτράς των Dream Theater) το οποίο περιγράφει τον έρωτα του Kevin με ένα μοντέλο περιοδικού η οποία φορούσε ένα γιλέκο(εξού και ο τίτλος).Χαρακτηριστικά αναφέρουν τα μέλη της μπάντας ότι για μια περίοδο κυκλοφορούσε παντού με το συγκεκριμένο περιοδικό...



μουσική: Kevin Moore
στίχοι: Kevin Moore http://www.darklyrics.com/lyrics/dreamtheater/awake.html#11
υπέροχα samples
φωνητικά: Kevin Moore

Και μια αναφορά στον δημιουργό:
Ο Κevin αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι στην πορεία των DT, καθώς συμμετείχε στα 3 πρώτα άλμπουμ συνθέτοντας και γράφοντας στίχους σε αρκετά κομμάτια της μπάντας. Λίγο πριν την κυκλοφορία του 3ου άλμπουμ(Awake) στο οποίο ανήκει και το παραπάνω τραγούδι, ο Kevin δήλωσε στα μέλη ότι αποχωρεί άπο το συγκρότημα. Ο λόγος ήταν ότι ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική προσωπικά και όχι σε κλήμα συνεργασίας.
Οι Dream Theater δεν θα συμπεριελάμβαναν το κομμάτι στο άλμπουμ αν γνώριζαν οτι θα αποχωρίσει.
Απο τότε δεν το έχουν παίξει ποτέ live...
Ενα ακομα πρωτοποριακο τραγουδι απο τις τρυπες.Μιλαει για τον εκφυλισμο και την προστυχια,καθως αναφερει συχνα το ποσο "αδεσποτες","ανεραστες","ψευτικες" ειναι οι ζωες,τα αισθηματα και οι κραυγες,προφανως οταν σε ενδιαφερει μονο η σεξουαλικη επαφη χωρις τον αναλογο συναισθηματισμο.Οπως χαρακτηριστικα αναφερει ο Αγγελακας στο ρεφραιν,"μονοι,γλυκοφιλουμε το σκοταδι".Αξιοπροσεκτο ειναι και το σημειο της γυναικειας απαγγελιας πριν το τελος του τραγουδιου,ο οργασμος ειναι ενα ψεμα.Το πρωτο κομματι απο το πρωτο δισκο των τρυπων,το 1985.




Αδέσποτες χορεύουν οι ζωές μας
ξηλώνουν και τους επτά ουρανούς
κι οι πρόστυχες, φοβισμένες ματιές μας
σφηνώνουν σ' άδειους καιρούς.

Υγραίνοντας τη βραδινή μας πλάνη
μόνοι γλυκοφιλάμε το σκοτάδι.

Ανέραστες σβήνουν οι ηδονές μας
μαυρίζουν διψασμένα κορμιά
κι οι ψεύτικες, τρομαγμένες φωνές μας
γκρεμίζουν τείχη φανταστικά.

Υγραίνοντας τη βραδινή μας πλάνη
μόνοι γλυκοφιλάμε το σκοτάδι.

Όταν ο χώρος με κυκλώνει σαν πνεύμα
με καθηλώνει η αλήθεια που σπρώχνω
καθώς αγγίζω το πιο όμορφο ψέμα τελειώνω

PUNK KAI DIY

Το DIY(Do it Yourself), όπως υποδηλώνουν και τα αρχικά του αποτελέι μια μορφή έκφρασης και ελεύθερης διακίνησης ιδεών στον κόσμο της μουσικης. Σε μια εποχή συμφερόντων και κερδοσκοπείας η DIΥ λογική συναντά τις αντίστοιχες λογικές της αυτοδιαχείρησης και και της αυτοοργάνωσης, όχι μόνο για ετυμολογικούς αλλα και για πιο ουσιαστικούς λόγους. Αμφισβητώντας τις καλλιτεχνικές ¨αυθεντίες¨, αρνείται κάθε μορφή ιεραρχίας και διαμεσολάβησης στην έκφραση ιδεών, καθώς συνδέεται άμεσα με εντονα κοινωνικά και πολιτικά φαινομενα(ρατσισμός, εθνικισμός, πολιτικοί κρατούμενοι κτλ). Η πορεία της μέσα στο χρόνο έχει δείξει πως το DIY σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον αντιεξουσιαστικό χωρο και προβλεπει μια κοινωνία της αλήθειας και όχι του θεάματος, της ελεύθερης δημιουργίας και όχι της εμπορευματοποίησης. Γιαυτο το λόγο το DIY άρχισε να διαμορφώνεται, στην Ελλάδα συγκεκριμένα, μόλις εμφανίστηκαν οι πρώτες punk μπάντες, αποτελώντας την υποκουλτούρα της νεολαίας της εργατικής τάξης.....

ΧΑΣΜΑ - Ο.ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Ενα απο τα πλεον κλασσικα πια ειδη μουσικης,και προδρομος του ροκ,ειναι τα μπλουζ...Βγαλμενα απο τη δυσκολη ζωη των μαυρων στην Αμερικη,γεννηθηκαν καπου στις αρχες του 20ου αιωνα.Απλα στη μουσικη και στη γλωσσα,τα μπλουζ μιλανε κατευθειαν στην ψυχη.Με αφοπλιστικη ειλικρινια,παθος και πονο οι μουσικοι εδραιωσαν ενα στυλ,που θα ηταν φτωχο να πουμε οτι απλα επηρρεασε την μουσικη μεταγενεστερων δεκαετιων,καθως τα μπλουζ ηταν η απαρχη αυτων που σημερα ξερουμε σαν ροκ,ποπ,μεταλ και λοιπα..Ας κανουμε ενα ταξιδι στην ιστορια τους λοιπον. http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=2313
As rockaroume loipon...ektos apo to krevati kai sto diadiktio....

Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι..